Ώρα 6...

Έχει πια φέξει.
Καινούρια μέρα
- άλλη μια μέρα -
κι όποιος αντέξει.

Απ' τη φυλακή του μυαλού μου
κοιτάζω το φως να γεννιέται.
Παράθυρα - μάτια.
Καθρέφτη κομμάτια
οπλίζουν το χέρι ζητώντας φυγή.
Φυγή προς τα πίσω,
τη μήτρα ζητώντας,
τον άχρονο χρόνο.

Τον πόνο της γέννας αφήνοντας πίσω,
στα μαύρα μου βάθη εισχωρώ και αφήνομαι.
Της σιωπής τα βελούδα
- στης λήθης το χρώμα -
ευγνωμονώντας φορώ.

Κι απ'τα μάτια μου σβήνομαι.

photography by Γρηγόρης Δάλλης